بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما  پیشنهاد می‌کنیم به منظور انطباق مطالب با روایات مستند و معتبر و انتقال بهتر معنای شعر، بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

بخشید آنکَس را که زد نیزه به ساقَش            او دستگـیـری می‌کـنـد از هر شکـسته

در فرهنگ لغت کلمۀ غرور دارای معنایی است که همگی دارای بار منفی هستند و شأن امام بالاتر از اینگونه صفات پست است لذا بیت زیر تغییر داده شد

بُغضِ چهل سالِ مرا این زهر بشکست            اما غـرورم را کـسی دیگـر شکـستـه

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و تحریفی بودن مطالب حذف شد؛ موضوع همراهی امام حسن در فاجعه جسارت عمر به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و بازپس گیری قبالۀ فدک در هیچ یک از منابع معتبر ما نیامده است؛ در این خصوص دو روایت وجود دارد اولین روایت که تمامی منابع دسته اول تاریخی آن را مطرح کرده‌اند جسارت عمر در جلوگیری از اعطای قبالۀ فدک در همان مجلس و نزد ابوبکر است و دومین روایت که شیخ مفید در کتاب الأختصاص آن را مطرح میکند جسارت عمر در کوچه و در هنگام بازگشت حضرت به خانه است که در این روایت هم هیچ اشاره‌ای به همراهی امام مجتبی با حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها نشده است؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.

فـهـمیـد فـرزند بـزرگـم، نـاسـزا گـفت            می‌خواست من باشم ولیکن سر شکسته

گفتم که با رویم بگـیرم ضربـه‌اش را            رفـتـم نـبـیـنم حـرمتِ مـادر شـکـستـه

اول مـرا زد بعـد از آن هـم مادرم را            من می‌زدم بال و پَـر و او پر شکسته

از رویِ چادر پایِ خود را برنمیداشت            پایی که قبل از این جسارت،در شکسته